Jezioro Świdwie powstało u schyłku plejstocenu, w czasie cofania się lądolodu skandynawskiego. Ogromne masy wody z topniejącego lodowca spływały równoleżnikowo na zachód żłobiąc szeroką dolinę sięgającą od rejonu Gdańska po okolice Hamburga. Spływające wody niosły materiał skalny: piasek, żwir i kamienie, osadzając go w miejscach gdzie nurt był wolniejszy. Z czasem woda spłynęła pozostając jedynie w zagłębieniach gruntu, tworząc liczne jeziora. Tereny lądowe zajęła tundra. U progu nowej epoki holocenu, jałową ziemię pokryła gleba, zaczęły się tworzyć również osady jeziorne gytie i torfy.
Czytaj dalej
W pierwszej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku nad jeziorem Świdwie pojawiła się grupa studentów -leśników z Poznania. Dokonywali oni rekonesansu przyrodniczego Puszczy Wkrzańskiej. W trakcie prac dostrzeżono wartość przyrodniczą terenów dzisiejszego rezerwatu Świdwie. Szczególną uwagę zwrócono na ornitofaunę, czyli ptaki. Jeden z badaczy, Jerzy Noskiewicz powrócił wkrótce nad jezioro, skupił wokół siebie grono zapaleńców, amatorów ornitologii. Koledzy nazwali go Szeryfem i tak już pozostało. Wkrótce powołano Szczecińskie Koło Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego.
Czytaj dalej
